Observaties en overpeinzingen
Door: Juliette
Blijf op de hoogte en volg Juliette
15 Januari 2008 | Peru, Lima
Bericht geschreven op de late avond van maandag 14 jan in Lima (waarbenjij.nu lag eruit, kon het jammer genoeg dus niet eerder plaatsen):
Hi allemaal,
Zo, en nu tijd voor andere dingen ;-)
Jullie zullen ook wel gemerkt hebben aan de eerdere berichten dat ik de afgelopen dagen nog helemaal in de regel-mood was van voor mijn vertrek. Was voor nu ook wel even prettig ivm camara en sim-kaart regelen enzo, maar goed, daarvoor kwam ik natuurlijk niet naar Peru.
Heb al giga-veel indrukken opgedaan zo de afgelopen dagen, dus ik zal proberen jullie wat mee te laten proeven. Effe denken.. heb nu al een probleem om te bedenken waar ik mee moet beginnen... nou ja, in random volgorde dan maar:
De munteenheid hier is de Peruaanse Sol, die grofweg 0,25 eurocent waard is. Rekent redelijk makkelijk. Ik moest alleen even omschakelen qua honderd/duizendtallen - ik ben er onbewust zo aan gewend dat je in niet-Europeaans/Amerikaans/Australiaans buitenlanden in duizendtallen moet rekenen (denk Zambia +/-5000 = 1 euro, maar ook Turkije toen ik er was, Chili etc) dat ik erg moet wennen aan sec door vier delen.
Je kan vaak ook met dollars betalen en naar het laat aanzien is dat niet enkel voor de toeristen. Verbaaste me een beetje omdat de inflatie in Peru laag is de laatste jaren. Maar goed, in de tussentijd staan op de straathoeken van drukke kruispunten - vooral in de buurt van banken - allemaal geldwisselaars en nu hoef je niet te denken aan sleazy mannetjes 'Pss.. wisselen ?' , nee, het lijkt allemaal vrij gereguleerd te zijn, de wisselaars met standaard $|€|S vestjes aan met een vergunning (of iets dat eruit ziet als een vergunning) voorop gespeld.
Zo 'ie zo komt het op mij over alsof veel dingen gereguleerd zijn, of ze ook gecontroleerd worden is natuurlijk een volgende (geen idee), maar ik zag straatartiesten met vergunning, straatverkopers met vergunning, ik zie overal bordjes met 'max. # personen toegestaan' in gebouwen en andere bordjes met 'verboden te roken' met het wetsartikel erbij en zelfs taxichauffeurs dragen hun autogordel.
Voor de rokers: da's hier tenminste nog te doen - € 1,25 per pakje. Wat ik overigens nog nooit eerder tegengekomen was: op de pakjes staat een houdbaarheidsdatum. Ofwel: doorroken ! voordat ze over datum zijn ;-)
Het tijdsverschil is 6 uur, dus ik schrijf dit nu maandagnacht rond één uur 's nachts in een 24uurs internet café waar het nog behoorlijk druk is op dit tijdstip. Het hotel biedt ook inet, maar alleen wireless zonder publieke pc, dus daar heb je een laptop voor nodig en die heb ik niet meegenomen (wilde niet continue over dat ding hoeven stressen).
Verbaasde me wel even dat dit inetcafé altijd open is, maar ben er maar wat blij mee. Er is ook een 24uurs supermarkt hier in Miraflores (waar ik nieuwe deo en waterflessen gekocht heb). Wat dat betreft is Lima een hele moderne wereldstad.
Als je rondloopt zie je supermoderne, mooie apartementsgebouwen naast mediteraanse architectuur en vervallen jaren 70 betonblok bouw. Ik ben (nog) niet in de buitenwijken geweest en gezien dat ik nog maar één dag hier heb is de kans klein dat ik er kom, dus sloppenwijken heb ik niet gezien. Wel bedelaars. Opvallend dat dit - voor zover ik gezien heb - vrijwel uitsluitend inheems indiaanse mensen zijn.
Uiteraard ben ik op mijn hoede, maar ik heb me nog geen moment onveilig gevoeld hier. Drink bewust vrijwel geen alcohol om mijn 'gevaar-sensor' niet te verdoven, maar tot nu toe geen enkel probleem in de wijken waar ik wel geweest ben. Apart genoeg lijken de Peruanen hier anders over te denken: ik werd in een internetcafé op een eerder moment al eens gewaarschuwd dat mijn tas in het zicht lag (ik had mijn voet door de schouderriem) en dat ik die beter onder de tafel kon leggen. Ook werd in het restaurantje waar ik eergisteravond at mijn tas gelijk met een riempje aan de stoel 'vastgeketend'. Die riempjes lagen standaard bij elke stoel klaar. Vandaag weer zoiets: haken onder de tafel om je tas aan vast te maken. Begin me ondertussen af te vragen of het niet stiekum is om ervoor te zorgen dat de bediening niet over alle tassen struikelt ;-)
De ceviche eergisteravond gegeten met uitzicht op een hele groep schakers. In een zijstraatje van het grote park staan allemaal tafels met ingelegde schaakborden en het was er een drukte van belang. Veel schakers, nog meer kijkers en er werd her en der zelfs op tijd gespeeld met een klok ernaast, ware competitie ! Grappig wel om te zien dat het uitsluitend mannen waren die aan het schaken waren. Ik vroeg Susan - de serveerster - ernaar en zij zei dat dat die avond toevallig zo was, dat er soms ook wel vrouwen schaken.
De ceviche zelf bleek een voorgerecht te zijn van bijna rauwe witvis in zuur met limoen/citroensap en pepertjes en veel rode ui erboven op, geserveerd met zoete aardappel, gekookte mais (ziet er wit uit) en wat salade. Keuze uit mild of pittig waarbij pittig de norm is. Geinig om van Titia te lezen dat ik het bij haar gegeten moet hebben, ik moet bekennen dat ik het me niet kan herinneren.
Afgezien van dat het echt behoorlijk pittig was, was het zeker wel lekker. Susan vertelde dat het origineel puur de witvis met limoen was en dat het met de tijd (en waarschijnlijk met de groeiende welvaart) uitgroeide tot een wat uitgebreider gerecht.
Na het eten ben ik even gaan kijken bij het schaken en had gelijk een Peruaan aan me hangen, of we niet een Pisco zouden gaan drinken, niet vandaag ? dan toch zeker morgen wel ? Ach ja, dromen is mooi.
Pisco is overigens een drankje wat uit Peru komt, maar wat ik ook al uit Chili kende. Wordt geserveerd met schuimend limoensap, geschaafd ijs, suiker en soms eiwit en als het 'goed' gedaan wordt met een beetje kaneel bovenop. Behoorlijk sterk, maar wel lekker en past heel goed bij zo'n visgerecht als ceviche.
Onderweg terug richting hotel nog aan de praat geraakt met twee Peruaanse dames die aan het flaneren waren in het park. Rosa en Gladys. De dames waren allebei ongetrouwd en in de dertig wat hier vrij ongebruikelijk is. Als ik had moeten schatten had ik ze trouwens geen van beide goed op leeftijd geschat, de ene zou ik eerder rond de 22 ingeschat hebben, de ander rond de 45. Uiterlijk is bedriegelijk hier. Gladys vertelde dat zij 1 uit een gezin van 12 was, maar dat het langzaam maar zeker ook hier normaler wordt om een kleiner gezin te hebben, één, twee, hooguit drie kinderen. Ook de regering doet via reclameborden een duit in het zakje om kleinere gezinnen te promoten - 1 foto met gelukkig kijkend gezin met twee kids, andere met ongelukkig, vermoeid kijkend groot gezin.
Ook al noemt bijna iedereen hier in Lima zichzelf katholiek, de kerk is toch aan het verliezen.
Tot nu toe al veel kleine gesprekjes gehad met allerlei mensen, de Peruanen die ik tegengekomen ben zijn heel toegankelijk, benaderen je snel en vragen honderduit. Waar kom je vandaan ? Ben je hier op vakantie ? Is iedereen bij jullie ook katholiek ? Reis je alleen ? Ben je niet bang ?
Wedervragen worden overigens net zo makkelijk beantwoord en de antwoorden zijn soms verassend. Gisteren nog een taxichauffeur die volgend jaar naar Japan wil verhuizen en druk bezig was Japans te leren. Zijn twee broers wonen er al.
Iedereen vraagt ook of ik wel naar Cusco & Machu Picchu ga, want het is zo mooi. Tuurlijk, maar ik vraag dan gelijk of zij er ook geweest zijn en de meesten antwoorden ontkennend. Levert wel hele leuke gesprekken op: waarom niet ? en welke delen van je eigen land ken je wel ? en hoe zijn die ? en waar zou je liever wonen - Lima of het platteland ? (iedereen zegt platteland)
Geeft zeker ook veel inspiratie om hier langer te willen blijven !
Taxichauffeur lijkt hier trouwens een 'vrij' beroep te zijn, niet erg gereguleerd. Iedereen kan een sticker of 'taxi'-opzetbordje op zijn auto zetten en als taxi gaan werken. Grappig om te zien terwijl een aantal andere zaken duidelijk wél gereguleerd zijn dat dit het niet is. Nou ja, niet, de gele taxi's schijnen in ieder geval geregistreerde taxi's te zijn, de rest...
Als je over straat loopt hoor je elke tien meter wel getoeter waarmee een taxichauffeur zich aanbiedt aan je. Nee schudden is voldoende om ze door te laten rijden.
Zoals ik al eerder tegen ben gekomen in andere landen, moet je van te voren vragen hoeveel de rit zal kosten en hier kritisch in zijn. Ik had tijdens de rit vanaf het vliegveld naar het hotel al gevraagd wat de gebruikelijke prijzen zijn voor een aantal ritten die ik waarschijnlijk zou gaan maken (Miraflores - Centrum, Miraflores - Pueblo Libre) en dat is toch altijd handig. Uiteraard kwam die info ook gelijk van pas, want de eerste taxi die zich aanbood gistermiddag toen ik naar Pueblo Libre wilde vroeg gelijk het dubbele. Een tweede vroeg het 'goede' tarief. De gele taxi's zijn georganiseerd via een centrale en als je er daar één van hebt, dan kan je er bijna altijd wel van opaan dat ze het normale tarief zullen vragen. Bij anderen moet het nog maar zien en ben je ook qua persoonlijke veiligheid minder zeker.
Het museum waar ik gisteren heen gegaan ben, Museo de Archeologia, Antropologia en Historia, wat me door een paar mensen aangeraden was, viel mij een beetje tegen. De focus bleek heel erg op de archeologische vindingen te liggen, veel aardewerk te zien. Er werd van alles zichtbaar gemaakt over de verschillende volkeren en culturen die hier groot zijn geweest, maar er was weinig samenhang en weinig aanvullende informatie over leefgewoontes, gebruiken e.d. waardoor het wel heel erg 'pottenkijken' werd. (no offense intended ;-) )
Wel aardig: op het einde van de museumroute was een soort winkeltje met een expositie met weefsels uit drie verschillende streken, inclusief een demonstratie op verzoek. Uiteraard heb ik daar gebruik van gemaakt en is heel apart om te zien.
Bij de late uitgebreide lunch die middag werd me een Pisco aangeboden van de zaak. Is al de tweede keer dat iets dergelijks me gebeurde. Klantenbinding met buitenlanders ? Speciale behandeling omdat ik alleen was ? Ik heb geen idee, maar uiteraard ben ik braaf scheutig met een fooi als me dit overkomt en gezien de bedragen is dat ook niet zo moeilijk om te zijn.
Voor 16 soles (€4) heb je hier al 'biftek a la pobre' ofwel 'armeluis biefstuk', nou, als de armelui het werkelijk daarmee zouden moeten doen.. dan zijn ze helemaal zo slecht nog niet af: gigaschotel met twee dunne enorm malse biefstukken, gebakken ei, friet, berg rijst en bananen op een manier bereid dat zelfs ik ze nog bijna lekker ging vinden !
Hoe meer spaans ik om me heen hoor, hoe meer mijn spaans trouwens terug begint te komen. Het is nog steeds walgelijk slecht, maar gaat wel alweer een stuk soepeler dan vrijdag. Het praten met mensen helpt, ik hoor hen woorden gebruiken die ik ken, maar vergeten was en door ze nu een keer te horen, kan ik ze zelf ook weer gebruiken.
Ik heb al meerdere malen ook mensen mijn excuus aangeboden voor mijn eigen onbeleefdheid, het kost me heel veel moeite om Usted (u) te gebruiken, ben iets te gewend alles in de tu (jij) vormt te zeggen. Er wordt geamuseerd geglimlacht als ik dat zeg, ik krijg niet de indruk dat ze het erg vinden en eigenlijk wel grappig dat ik er zelf iets over zeg.
Zaterdagmiddag tussen het rennen naar winkels door kwam ik een Amerikaanse tegen die mij uitlachte omdat ik met het drukke en verwarrende verkeer wat onhandig overstak. Zij bleek hier sinds enige maanden te wonen. Klikte wel, dus go with the flow, nummers uitgewisseld en gisteravond samen een hap gaan eten. Ze wist een prachtlocatie - zie het als een Peruaans sterrenrestaurant - met uitzicht op opgravingen hier in de Miraflores wijk. De opgravingen waren overdag te bezichtigen, maar na een kleine bijdrage in de hand van de nachtwaker, kregen wij ook om half 12 's nachts nog een privé-rondleiding.
Ook die avond weer een lokale specialiteit uitgeprobeerd: runderhartspiesjes. Zie je ook overal op de kaart staan en Lemoya (de Amerikaanse) raadde ze aan en terecht. Was zeker lekker !
Hmm.. ik moet nog wel even moed verzamelen voor de volgende specialiteit - eentje die vooral rond Cusco veel gegeten schijnt te worden: cavia.... Nou goed, ik zie wel of ik dat aandurf.
Ik heb tot nu toe in ieder geval nog geen last van het eten gehad. Wel van mijn eigen vergeetachtigheid over de toiletgewoontes hier: gebruikt papier hoor je niet in de toilet te gooien, maar in een prullebakje wat altijd naast de toilet staat. Zowel de waterdruk als de rioolen schijnen niet op het gebruik van toiletpapier berekend te zijn. Ik herken het van Chili, maar moet echt weer even wennen eraan en vergeet het toch zo eens per dag nog wel.
Vandaag me enigszins verslapen. Ik merk dat de vermoeidheid van het rennen van de laatste paar weken er wel aan het uitkomen is, maar ja, ik heb maar een paar dagen in Lima en wil natuurlijk wel wat zien.
Tegen de middag heb ik een taxi naar het centrum genomen en de beroemde kathedraal bekeken. Tja, het zal aan mij liggen, maar ik werd er niet echt warm van. Wel veel kunst, maar niet echt wat ik mooi kan noemen. Een deel was gerestaureerd, een deel ook duidelijk nog niet, heel erg donker - van de rook van kachels vroeger ?
Het mooiste wat ik zag was een gigantisch ingelegd mozaïk bij het graf van Pizarro - de Spaanse conquisadores leider. Wat me ook opviel was dat er geen graven in de vloer waren, maar vrijwel uitsluitend in nissen of in de catacomben beneden. Ik weet niet of de graven in de vloer typisch is voor de St.Jan in Den Bosch, maar is wel een beeld wat ik bij een kathedraal had.
De kathedraal ligt aan de Plaza des Armas, waar ook het regeringspaleis aan ligt. Een groot plein met - het kan ook bijna niet anders - veel duiven. Opvallend genoeg niet alleen de gewone stadsduif, maar allemaal verschillende typen duiven. Moest gelijk weer denken aan dat ik ergens gelezen heb dat 30% van alle vogelsoorten die bestaan in Peru voorkomen. Moet een paradijs voor vogelaars zijn !
Bij het rondlopen door Lima Centrum vond ik het een apart gezicht om op een gegeven moment een straat tegen te komen met alleen maar opticiens, en niet een paar, nee, zeker 20 als niet meer. De straat die daarmee kruiste had weer vrijwel uitsluitend drukkers. Geen idee van het hoe en waarom, maar wel apart om te zien.
Ik kwam ook een mini-expo tegen op straat die liet zien hoe ze Lima aan het ontwikkelen zijn inclusief maquettes van verschillende projecten. Wat ik vooral indrukwekkend vond waren de 'voor' en 'na' foto's: een wereld van verschil. Er wordt duidelijk geprobeerd de stad een vriendelijker uiterlijk te geven, op te ruimen en beter toegankelijk te maken.
Na een hapje gegeten te hebben, nog maar een paar religieuze gebouwen bekeken. Dat schijnen toch zo de grootste attracties van Lima Centrum te zijn. Twee basilieken, het dominicaanse klooster - inclusief privérondleiding - en de Franciscaanse kerk. De catacomben van de laatste waren tegen die tijd al gesloten, maar goed, je kan niet alles. In de kerk was een dienst bezig. Ik had al gehoord dat het geen probleem was om dan binnen te lopen - dat de Peruanen ook komen en gaan tijdens de diensten. Dus zachtjes een rondje gelopen. Ik kon aan de intonatie zo nu en dan zelfs horen wat ze zeiden 'onze vader...' Ach, het is ook overal hetzelfde.. of toch niet ? Nadat de communie geweest was, hoorde ik opeens 'happy birthday' gezongen worden met de priester (?) als voorzanger.. nou ja, dat zal je vast niet vaak meemaken.
Ik schreef trouwens in een eerder bericht dat het lekker zonnig was... nou, dat bleek een uitzondering te zijn en veel geluk dat ik die mee mocht maken. In Lima is het wel warm nu, maar met veel laaghangende bewolking/smog waardoor de zon haast nooit echt doorbreekt. Wel een hoge luchtvochtigheid, dus ik heb telkens het idee dat het nu vannacht toch echt moet gaan onweren en regenen. De praktijk is anders: in Lima valt vrijwel nooit regen. Tja, dan is het niet zo vreemd natuurlijk dat de smog blijft hangen...
Nou goed, genoeg voor nu, tijd voor bed. Morgen ga ik door naar Cusco. Duim met me mee dat ik geen last zal gaan krijgen van hoogteziekte. Ik zal braaf coca-thee gaan drinken zodra ik aankom - schijnt goed te helpen tegen hoogteziekte.
Woensdag ben ik van plan een 'rustdag' te nemen. Ik moet toch wennen aan de hoogte, dus beetje boekje lezen op terrasje in Cusco lijkt me bij uitstek een goede manier.
Dank voor al jullie leuke reacties en ik hoor graag weer van jullie !
Groetjes,
Juliette
Hi allemaal,
Zo, en nu tijd voor andere dingen ;-)
Jullie zullen ook wel gemerkt hebben aan de eerdere berichten dat ik de afgelopen dagen nog helemaal in de regel-mood was van voor mijn vertrek. Was voor nu ook wel even prettig ivm camara en sim-kaart regelen enzo, maar goed, daarvoor kwam ik natuurlijk niet naar Peru.
Heb al giga-veel indrukken opgedaan zo de afgelopen dagen, dus ik zal proberen jullie wat mee te laten proeven. Effe denken.. heb nu al een probleem om te bedenken waar ik mee moet beginnen... nou ja, in random volgorde dan maar:
De munteenheid hier is de Peruaanse Sol, die grofweg 0,25 eurocent waard is. Rekent redelijk makkelijk. Ik moest alleen even omschakelen qua honderd/duizendtallen - ik ben er onbewust zo aan gewend dat je in niet-Europeaans/Amerikaans/Australiaans buitenlanden in duizendtallen moet rekenen (denk Zambia +/-5000 = 1 euro, maar ook Turkije toen ik er was, Chili etc) dat ik erg moet wennen aan sec door vier delen.
Je kan vaak ook met dollars betalen en naar het laat aanzien is dat niet enkel voor de toeristen. Verbaaste me een beetje omdat de inflatie in Peru laag is de laatste jaren. Maar goed, in de tussentijd staan op de straathoeken van drukke kruispunten - vooral in de buurt van banken - allemaal geldwisselaars en nu hoef je niet te denken aan sleazy mannetjes 'Pss.. wisselen ?' , nee, het lijkt allemaal vrij gereguleerd te zijn, de wisselaars met standaard $|€|S vestjes aan met een vergunning (of iets dat eruit ziet als een vergunning) voorop gespeld.
Zo 'ie zo komt het op mij over alsof veel dingen gereguleerd zijn, of ze ook gecontroleerd worden is natuurlijk een volgende (geen idee), maar ik zag straatartiesten met vergunning, straatverkopers met vergunning, ik zie overal bordjes met 'max. # personen toegestaan' in gebouwen en andere bordjes met 'verboden te roken' met het wetsartikel erbij en zelfs taxichauffeurs dragen hun autogordel.
Voor de rokers: da's hier tenminste nog te doen - € 1,25 per pakje. Wat ik overigens nog nooit eerder tegengekomen was: op de pakjes staat een houdbaarheidsdatum. Ofwel: doorroken ! voordat ze over datum zijn ;-)
Het tijdsverschil is 6 uur, dus ik schrijf dit nu maandagnacht rond één uur 's nachts in een 24uurs internet café waar het nog behoorlijk druk is op dit tijdstip. Het hotel biedt ook inet, maar alleen wireless zonder publieke pc, dus daar heb je een laptop voor nodig en die heb ik niet meegenomen (wilde niet continue over dat ding hoeven stressen).
Verbaasde me wel even dat dit inetcafé altijd open is, maar ben er maar wat blij mee. Er is ook een 24uurs supermarkt hier in Miraflores (waar ik nieuwe deo en waterflessen gekocht heb). Wat dat betreft is Lima een hele moderne wereldstad.
Als je rondloopt zie je supermoderne, mooie apartementsgebouwen naast mediteraanse architectuur en vervallen jaren 70 betonblok bouw. Ik ben (nog) niet in de buitenwijken geweest en gezien dat ik nog maar één dag hier heb is de kans klein dat ik er kom, dus sloppenwijken heb ik niet gezien. Wel bedelaars. Opvallend dat dit - voor zover ik gezien heb - vrijwel uitsluitend inheems indiaanse mensen zijn.
Uiteraard ben ik op mijn hoede, maar ik heb me nog geen moment onveilig gevoeld hier. Drink bewust vrijwel geen alcohol om mijn 'gevaar-sensor' niet te verdoven, maar tot nu toe geen enkel probleem in de wijken waar ik wel geweest ben. Apart genoeg lijken de Peruanen hier anders over te denken: ik werd in een internetcafé op een eerder moment al eens gewaarschuwd dat mijn tas in het zicht lag (ik had mijn voet door de schouderriem) en dat ik die beter onder de tafel kon leggen. Ook werd in het restaurantje waar ik eergisteravond at mijn tas gelijk met een riempje aan de stoel 'vastgeketend'. Die riempjes lagen standaard bij elke stoel klaar. Vandaag weer zoiets: haken onder de tafel om je tas aan vast te maken. Begin me ondertussen af te vragen of het niet stiekum is om ervoor te zorgen dat de bediening niet over alle tassen struikelt ;-)
De ceviche eergisteravond gegeten met uitzicht op een hele groep schakers. In een zijstraatje van het grote park staan allemaal tafels met ingelegde schaakborden en het was er een drukte van belang. Veel schakers, nog meer kijkers en er werd her en der zelfs op tijd gespeeld met een klok ernaast, ware competitie ! Grappig wel om te zien dat het uitsluitend mannen waren die aan het schaken waren. Ik vroeg Susan - de serveerster - ernaar en zij zei dat dat die avond toevallig zo was, dat er soms ook wel vrouwen schaken.
De ceviche zelf bleek een voorgerecht te zijn van bijna rauwe witvis in zuur met limoen/citroensap en pepertjes en veel rode ui erboven op, geserveerd met zoete aardappel, gekookte mais (ziet er wit uit) en wat salade. Keuze uit mild of pittig waarbij pittig de norm is. Geinig om van Titia te lezen dat ik het bij haar gegeten moet hebben, ik moet bekennen dat ik het me niet kan herinneren.
Afgezien van dat het echt behoorlijk pittig was, was het zeker wel lekker. Susan vertelde dat het origineel puur de witvis met limoen was en dat het met de tijd (en waarschijnlijk met de groeiende welvaart) uitgroeide tot een wat uitgebreider gerecht.
Na het eten ben ik even gaan kijken bij het schaken en had gelijk een Peruaan aan me hangen, of we niet een Pisco zouden gaan drinken, niet vandaag ? dan toch zeker morgen wel ? Ach ja, dromen is mooi.
Pisco is overigens een drankje wat uit Peru komt, maar wat ik ook al uit Chili kende. Wordt geserveerd met schuimend limoensap, geschaafd ijs, suiker en soms eiwit en als het 'goed' gedaan wordt met een beetje kaneel bovenop. Behoorlijk sterk, maar wel lekker en past heel goed bij zo'n visgerecht als ceviche.
Onderweg terug richting hotel nog aan de praat geraakt met twee Peruaanse dames die aan het flaneren waren in het park. Rosa en Gladys. De dames waren allebei ongetrouwd en in de dertig wat hier vrij ongebruikelijk is. Als ik had moeten schatten had ik ze trouwens geen van beide goed op leeftijd geschat, de ene zou ik eerder rond de 22 ingeschat hebben, de ander rond de 45. Uiterlijk is bedriegelijk hier. Gladys vertelde dat zij 1 uit een gezin van 12 was, maar dat het langzaam maar zeker ook hier normaler wordt om een kleiner gezin te hebben, één, twee, hooguit drie kinderen. Ook de regering doet via reclameborden een duit in het zakje om kleinere gezinnen te promoten - 1 foto met gelukkig kijkend gezin met twee kids, andere met ongelukkig, vermoeid kijkend groot gezin.
Ook al noemt bijna iedereen hier in Lima zichzelf katholiek, de kerk is toch aan het verliezen.
Tot nu toe al veel kleine gesprekjes gehad met allerlei mensen, de Peruanen die ik tegengekomen ben zijn heel toegankelijk, benaderen je snel en vragen honderduit. Waar kom je vandaan ? Ben je hier op vakantie ? Is iedereen bij jullie ook katholiek ? Reis je alleen ? Ben je niet bang ?
Wedervragen worden overigens net zo makkelijk beantwoord en de antwoorden zijn soms verassend. Gisteren nog een taxichauffeur die volgend jaar naar Japan wil verhuizen en druk bezig was Japans te leren. Zijn twee broers wonen er al.
Iedereen vraagt ook of ik wel naar Cusco & Machu Picchu ga, want het is zo mooi. Tuurlijk, maar ik vraag dan gelijk of zij er ook geweest zijn en de meesten antwoorden ontkennend. Levert wel hele leuke gesprekken op: waarom niet ? en welke delen van je eigen land ken je wel ? en hoe zijn die ? en waar zou je liever wonen - Lima of het platteland ? (iedereen zegt platteland)
Geeft zeker ook veel inspiratie om hier langer te willen blijven !
Taxichauffeur lijkt hier trouwens een 'vrij' beroep te zijn, niet erg gereguleerd. Iedereen kan een sticker of 'taxi'-opzetbordje op zijn auto zetten en als taxi gaan werken. Grappig om te zien terwijl een aantal andere zaken duidelijk wél gereguleerd zijn dat dit het niet is. Nou ja, niet, de gele taxi's schijnen in ieder geval geregistreerde taxi's te zijn, de rest...
Als je over straat loopt hoor je elke tien meter wel getoeter waarmee een taxichauffeur zich aanbiedt aan je. Nee schudden is voldoende om ze door te laten rijden.
Zoals ik al eerder tegen ben gekomen in andere landen, moet je van te voren vragen hoeveel de rit zal kosten en hier kritisch in zijn. Ik had tijdens de rit vanaf het vliegveld naar het hotel al gevraagd wat de gebruikelijke prijzen zijn voor een aantal ritten die ik waarschijnlijk zou gaan maken (Miraflores - Centrum, Miraflores - Pueblo Libre) en dat is toch altijd handig. Uiteraard kwam die info ook gelijk van pas, want de eerste taxi die zich aanbood gistermiddag toen ik naar Pueblo Libre wilde vroeg gelijk het dubbele. Een tweede vroeg het 'goede' tarief. De gele taxi's zijn georganiseerd via een centrale en als je er daar één van hebt, dan kan je er bijna altijd wel van opaan dat ze het normale tarief zullen vragen. Bij anderen moet het nog maar zien en ben je ook qua persoonlijke veiligheid minder zeker.
Het museum waar ik gisteren heen gegaan ben, Museo de Archeologia, Antropologia en Historia, wat me door een paar mensen aangeraden was, viel mij een beetje tegen. De focus bleek heel erg op de archeologische vindingen te liggen, veel aardewerk te zien. Er werd van alles zichtbaar gemaakt over de verschillende volkeren en culturen die hier groot zijn geweest, maar er was weinig samenhang en weinig aanvullende informatie over leefgewoontes, gebruiken e.d. waardoor het wel heel erg 'pottenkijken' werd. (no offense intended ;-) )
Wel aardig: op het einde van de museumroute was een soort winkeltje met een expositie met weefsels uit drie verschillende streken, inclusief een demonstratie op verzoek. Uiteraard heb ik daar gebruik van gemaakt en is heel apart om te zien.
Bij de late uitgebreide lunch die middag werd me een Pisco aangeboden van de zaak. Is al de tweede keer dat iets dergelijks me gebeurde. Klantenbinding met buitenlanders ? Speciale behandeling omdat ik alleen was ? Ik heb geen idee, maar uiteraard ben ik braaf scheutig met een fooi als me dit overkomt en gezien de bedragen is dat ook niet zo moeilijk om te zijn.
Voor 16 soles (€4) heb je hier al 'biftek a la pobre' ofwel 'armeluis biefstuk', nou, als de armelui het werkelijk daarmee zouden moeten doen.. dan zijn ze helemaal zo slecht nog niet af: gigaschotel met twee dunne enorm malse biefstukken, gebakken ei, friet, berg rijst en bananen op een manier bereid dat zelfs ik ze nog bijna lekker ging vinden !
Hoe meer spaans ik om me heen hoor, hoe meer mijn spaans trouwens terug begint te komen. Het is nog steeds walgelijk slecht, maar gaat wel alweer een stuk soepeler dan vrijdag. Het praten met mensen helpt, ik hoor hen woorden gebruiken die ik ken, maar vergeten was en door ze nu een keer te horen, kan ik ze zelf ook weer gebruiken.
Ik heb al meerdere malen ook mensen mijn excuus aangeboden voor mijn eigen onbeleefdheid, het kost me heel veel moeite om Usted (u) te gebruiken, ben iets te gewend alles in de tu (jij) vormt te zeggen. Er wordt geamuseerd geglimlacht als ik dat zeg, ik krijg niet de indruk dat ze het erg vinden en eigenlijk wel grappig dat ik er zelf iets over zeg.
Zaterdagmiddag tussen het rennen naar winkels door kwam ik een Amerikaanse tegen die mij uitlachte omdat ik met het drukke en verwarrende verkeer wat onhandig overstak. Zij bleek hier sinds enige maanden te wonen. Klikte wel, dus go with the flow, nummers uitgewisseld en gisteravond samen een hap gaan eten. Ze wist een prachtlocatie - zie het als een Peruaans sterrenrestaurant - met uitzicht op opgravingen hier in de Miraflores wijk. De opgravingen waren overdag te bezichtigen, maar na een kleine bijdrage in de hand van de nachtwaker, kregen wij ook om half 12 's nachts nog een privé-rondleiding.
Ook die avond weer een lokale specialiteit uitgeprobeerd: runderhartspiesjes. Zie je ook overal op de kaart staan en Lemoya (de Amerikaanse) raadde ze aan en terecht. Was zeker lekker !
Hmm.. ik moet nog wel even moed verzamelen voor de volgende specialiteit - eentje die vooral rond Cusco veel gegeten schijnt te worden: cavia.... Nou goed, ik zie wel of ik dat aandurf.
Ik heb tot nu toe in ieder geval nog geen last van het eten gehad. Wel van mijn eigen vergeetachtigheid over de toiletgewoontes hier: gebruikt papier hoor je niet in de toilet te gooien, maar in een prullebakje wat altijd naast de toilet staat. Zowel de waterdruk als de rioolen schijnen niet op het gebruik van toiletpapier berekend te zijn. Ik herken het van Chili, maar moet echt weer even wennen eraan en vergeet het toch zo eens per dag nog wel.
Vandaag me enigszins verslapen. Ik merk dat de vermoeidheid van het rennen van de laatste paar weken er wel aan het uitkomen is, maar ja, ik heb maar een paar dagen in Lima en wil natuurlijk wel wat zien.
Tegen de middag heb ik een taxi naar het centrum genomen en de beroemde kathedraal bekeken. Tja, het zal aan mij liggen, maar ik werd er niet echt warm van. Wel veel kunst, maar niet echt wat ik mooi kan noemen. Een deel was gerestaureerd, een deel ook duidelijk nog niet, heel erg donker - van de rook van kachels vroeger ?
Het mooiste wat ik zag was een gigantisch ingelegd mozaïk bij het graf van Pizarro - de Spaanse conquisadores leider. Wat me ook opviel was dat er geen graven in de vloer waren, maar vrijwel uitsluitend in nissen of in de catacomben beneden. Ik weet niet of de graven in de vloer typisch is voor de St.Jan in Den Bosch, maar is wel een beeld wat ik bij een kathedraal had.
De kathedraal ligt aan de Plaza des Armas, waar ook het regeringspaleis aan ligt. Een groot plein met - het kan ook bijna niet anders - veel duiven. Opvallend genoeg niet alleen de gewone stadsduif, maar allemaal verschillende typen duiven. Moest gelijk weer denken aan dat ik ergens gelezen heb dat 30% van alle vogelsoorten die bestaan in Peru voorkomen. Moet een paradijs voor vogelaars zijn !
Bij het rondlopen door Lima Centrum vond ik het een apart gezicht om op een gegeven moment een straat tegen te komen met alleen maar opticiens, en niet een paar, nee, zeker 20 als niet meer. De straat die daarmee kruiste had weer vrijwel uitsluitend drukkers. Geen idee van het hoe en waarom, maar wel apart om te zien.
Ik kwam ook een mini-expo tegen op straat die liet zien hoe ze Lima aan het ontwikkelen zijn inclusief maquettes van verschillende projecten. Wat ik vooral indrukwekkend vond waren de 'voor' en 'na' foto's: een wereld van verschil. Er wordt duidelijk geprobeerd de stad een vriendelijker uiterlijk te geven, op te ruimen en beter toegankelijk te maken.
Na een hapje gegeten te hebben, nog maar een paar religieuze gebouwen bekeken. Dat schijnen toch zo de grootste attracties van Lima Centrum te zijn. Twee basilieken, het dominicaanse klooster - inclusief privérondleiding - en de Franciscaanse kerk. De catacomben van de laatste waren tegen die tijd al gesloten, maar goed, je kan niet alles. In de kerk was een dienst bezig. Ik had al gehoord dat het geen probleem was om dan binnen te lopen - dat de Peruanen ook komen en gaan tijdens de diensten. Dus zachtjes een rondje gelopen. Ik kon aan de intonatie zo nu en dan zelfs horen wat ze zeiden 'onze vader...' Ach, het is ook overal hetzelfde.. of toch niet ? Nadat de communie geweest was, hoorde ik opeens 'happy birthday' gezongen worden met de priester (?) als voorzanger.. nou ja, dat zal je vast niet vaak meemaken.
Ik schreef trouwens in een eerder bericht dat het lekker zonnig was... nou, dat bleek een uitzondering te zijn en veel geluk dat ik die mee mocht maken. In Lima is het wel warm nu, maar met veel laaghangende bewolking/smog waardoor de zon haast nooit echt doorbreekt. Wel een hoge luchtvochtigheid, dus ik heb telkens het idee dat het nu vannacht toch echt moet gaan onweren en regenen. De praktijk is anders: in Lima valt vrijwel nooit regen. Tja, dan is het niet zo vreemd natuurlijk dat de smog blijft hangen...
Nou goed, genoeg voor nu, tijd voor bed. Morgen ga ik door naar Cusco. Duim met me mee dat ik geen last zal gaan krijgen van hoogteziekte. Ik zal braaf coca-thee gaan drinken zodra ik aankom - schijnt goed te helpen tegen hoogteziekte.
Woensdag ben ik van plan een 'rustdag' te nemen. Ik moet toch wennen aan de hoogte, dus beetje boekje lezen op terrasje in Cusco lijkt me bij uitstek een goede manier.
Dank voor al jullie leuke reacties en ik hoor graag weer van jullie !
Groetjes,
Juliette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
