Vieze avonturen

Ok, laatste paar uurtjes in Zambia. Ik zit in het hostel te wachten op de taxi die me naar de airport zal brengen.

Vanmorgen was er in de halve stad geen water, niet kunnen douchen, geen handen kunnen wassen, sommige dingen niet meer kunnen afspoelen voor het inpakken, dus ik voel me al vies voordat ik aan de reis begin.

Van al mijn plannen is niet veel meer terecht gekomen

Gisteren uren bezig geweest om te proberen mijn traveller chques ingewisseld te krijgen, maar 250 dollar inwisselen en 186 dollar krijgen werd me toch echt te gortig. Uiteindelijk met veel moeite via mijn credit card nog wat geld kunnen regelen.

Tegen de tijd dat dit gelukt was, was het middag.
Na hapje lunch ben ik toen maar het Livingstone museum gaan bekijken wat zeer de moeite waard was: mooie displays en goede en duidelijke informatie over antropologie, hoe de mensen wonen, veranderingen daarin, beestenboel, rituelen, witchcraft, politiek, kunst en natuurlijk over David Livingstone.

Via een paar anderen in het hostal had ik gehoord dat de falls vanaf de Zim site niet zo bijzonder waren, maar dat ik de 'boiling pot', het punt waar 1,7 km waterval in een kleine rivier geduwd wordt gemist had, dus eind van de middag toch nog weer naar de falls gegaan.

De guard herkende me en ik mocht binnen zonder (opnieuw) te betalen.
Na flink wat klauteren ben ik vrij dichtbij gekomen, maar het pad was overstroomd met stromend water en het begon al donker te worden, dus de boiling pot heb ik uiteindelijk niet meer gehaald, al was het wel een prachtig stuk om doorheen te lopen/klauteren.
Eenmaal terug boven zag ik nog een photograhic scenic route die me een glimp van bovenaf zou geven inclusief laatste zonnestralen. Dus die kant opgelopen.

Stel portuguezen tegengekomen en terwijl ik op een gegeven moment zoiets had van "we moeten terug, het park sluit", zeiden zij 'ach, komt wel goed'.
Prachtige uitzichten mogen bewonderen en toen gezamelijk terug gelopen en ja hoor, park was gesloten en niet zo'n beetje ook. Geen guard meer, hekken allemaal dicht met grote handsloten en niemand in de wijde omgeving te bekennen.

Uiteraard zijn we er me wat moeite toch nog uit gekomen, maar eenmaal richting weg gelopen stond daar een nog veel groter (dicht) hek met een paar guards die bepaald niet blij waren ons te zien...
"Jullie mogen hier helemaal niet meer zijn op dit tijdstip", "ja, dat weten we, daarom willen we er ook graag uit..."

Nou goed, na wat op en neer gepraat, verzoek om 'drankgeld', sigaretten uitdelen, konden we uiteindelijk zonder te betalen toch het park uit.

's avonds was er live jazz in Pub & Grill waar ik een Nederlander, UK/Aussie en twee Canadeze meisjes uit het hostal tegenkwam. Met hen samen wat gegeten, genoten van de jazz en op tijd weer terug gegaan.

En nu, zit ik dus met mijn ingepakte tassen naast me te wachten op de taxi.

Over twee uur vertrekt mijn vlucht naar Johannesburg en na 8 uur wachten daar (heb al tips waar ik heen kan gaan), zal ik vannacht om half 12 richting het koude regenachtige Nederland vliegen.

Ik zou zeggen: tot snel !